Mijn ouders hebben een flinke tuin. Dat was heerlijk toen mijn zusjes en ik klein waren, want we hebben er uitgebreid rondgerend, tikkertje gespeeld en gevoetbald. Maar kleine meisjes worden groot en we wonen inmiddels allemaal op onszelf. Dat was voor onze ouders het moment om met een nieuw plan voor hun tuin te komen. Ze wilden het helemaal anders gaan inrichten, dus het zou een nogal grote onderneming worden.
Zitplekken
Doordat er zoveel ruimte was, zetten mijn ouders en wij altijd op willekeurige plekken stoeltjes neer. De ene keer wilden we in de zon zitten, het andere moment liever in de schaduw. Wat mijn ouders nu in hun tuin wilden creëren, was het plaatsen van vaste, fijne zitplekken. Ze hadden goed nagedacht hoe ze dat wilden vormgeven. Zo staat er zolang ik leef al een notenboom in de tuin en die wilden ze graag laten staan. De rest zou zo ongeveer op de schop gaan. Er zou een vijver worden aangelegd, waarbij ze een leuk bankje zouden zetten. Dat wilden ze vlakbij de boom doen. Dan had je daar een fijne beschutte zitplek. Ook wilden ze een heus terras maken, waarop een grote eettafel, parasol en stoelen zouden komen te staan. En er zou een heg komen en uiteraard allerlei nieuwe planten en bloemen.
Hulptroepen
Ze zijn heel eigenwijs die ouders van mij. Ze wilden het allemaal zelf gaan doen. Het kon hen niet zoveel schelen dat ze er lang mee bezig zouden zijn. Het ging om de overtuiging dat ze meer van de tuin zouden genieten als ze het met eigen handen opnieuw vorm hadden gegeven. Een soort rituele handeling om te markeren dat wij het huis uit waren en ze met zijn tweeën verder gingen. Toch heb ik daar wel een klein stokje voor gestoken. Het zou namelijk wel erg veel sjouwen met zakken aarde, planten en tegels worden. Ik stelde aan mijn zusjes voor dat wij hen twee steekwagens cadeau zouden doen. Hiermee spraken we symbolisch onze zegen uit over hun grote tuinproject en bijkomend voordeel zou zijn dat ze hun ruggen zouden sparen. Uiteindelijk hebben we hen regelmatig geholpen met het zware sjouwwerk. We waren toen erg blij met die steekwagens! Wat hebben wij een spierballen gekweekt op die dagen. Mijn ouders begrepen toen ook wel dat je bij zo’n project toch niet helemaal zonder hulptroepen kan. Maar het resultaat mag er zijn. Het is grappig om te zien hoe ons ouderlijk huis nu een heel nieuw gezicht heeft gekregen met die totaal andere tuin!